8 เมษายน 2553
The Bling's Day^^
---------------------------------
ทั้งที่ตั้งใจตั้งแต่คืนวันที่ 7 เมษาแล้วว่าพรุ่งนี้จะตื่นให้เช้า
ทำแต่สิ่งๆดีในวันรุ่งขึ้น
สุดท้ายในท้ายที่สุด
ตื่น "เที่ยง" อยากจะฆ่าตัวเองให้ตายนัก
พระหนีเข้าวัดหมดแล้วว
จะใส่บาตรยังไงไม่ทราบฮะ
ช่างมันผ่านไปทำอย่างอื่นต่อ
ภารกิจต่อมาคือการทำเค้ก^^
นั่งรถไปซื้อของมาทำเค้ก (นั่นเรียกว่าเค้กหรอ 555)
โชคดีที่ทำเค้กง่ายๆไม่ต้องใส่ส่วนผสมอะไรเยอะ อิอิ
แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า เค้กนั่นมันมีส่วนผสมของโยเกิร์ต
จะบ้าตายแค่เข้าใกล้ได้กลิ่นก้อแทบอ้วกแระ
สิ่งที่เกลียดที่สุด..ฉันกลับต้องเผชิญมัน
ใจหนึ่งก่อนทำเค้กคิดว่าไม่ดีกว่า
ซื้อเอาก้อได้มั้ง
แต่อีกใจหนึ่งมันบอกว่าวันนี้วันสำคัญ
จะไม่ทำอะไรเพื่อคนที่รักหน่อยเหรอ (เห้อเออก้อได้)
ฉันจึงตัดสินใจทำมัน
และแล้วฉันก้อเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายมาก
ฉันเปิดฝาโยเกิร์ต .. แค่ได้กลิ่นเท่านั้นมันก้อชวนอ้วกมาก
ฉันเลยกลั้นใจเปิดแบบหันหน้าไม่มองมัน
และฉันก้อเปิดมันสำเร็จในที่สุด..แต่มันกระเด็นอ่ะ
กระเด็นอยู่บนเสื้อฉันเต็มไปหมดเลย แงๆๆๆ
สิ่งที่ฉันไม่อยากเข้าใกล้ บัดนี้มันขึ้นมาอยู่บนตัวฉันแล้วว
ฉันรีบส่งให้น้าเทมันลงถ้วยและแกะโยเกิร์ตถ้วยที่เหลือให้หมด
ส่วนฉันก้อวิ่งไปห้องน้ำ เช็ดไอพวกบ้านี่ให้หมด
เห้อกว่าจะทำส่วนผสมเสร็จเล่นซะเหนื่อยเลย
จากนั้นก้อเอาเข้าหม้ออบแล้วก้อรอๆๆๆๆ
เป็นชั่วโมงๆเทียวไปเทียวมาอยู่แถวๆหม้ออบ
เห้อเหนื่อยชิบ..
ที่บ้านฉันตกใจหน้าดู
ทุกคนเดินเข้ามาถามฉันว่า "นัสทำไรอ่ะ" "ทำเป็นหรอ" (มันจะมากไปละนะ)
ก้อฉันน่ะเข้าครัวนี่ไม่เคยอยู่ในหัวสมอง ทำอะไรก้อไม่เป็นสักอย่าง
แต่ที่บ้านคงจะดีใจที่ได้เหนหลานสาวเป็นหลานสาวสักที
จะได้เลิกเรียกฉันว่า "ไอหลานชาย" (เหมือนผู้ชายตรงไหนวะ)
เวลาล่วงเลยผ่านไป
และแล้วมันก้อสำเร็จ คิคิ
จากนั้นฉันก้อเอาไปให้คนที่บ้านกิน
อิอิ ดูทุกคนมีความสุขกับเค้กของฉัน (ดีนะที่มันออกมาดี ไม่งั้นน่าแตกและอับอาย กับเค้กครั้งแรกในชีวิต)
คนที่บ้านฉันฉลองวันเกิดให้แกทั้งๆที่พวกเค้าไม่รู้ด้วยซ้ำ
แกต้องดีใจนะที่มีคนฉลองวันเกิดให้แกเยอะแยะขนาดนี้
และแล้วมันก้อเหลือสองอันสุดท้าย
อันนึงเป็นของฉันซึ่งฉันก้อกินมันไปเรียบร้อยละ ส่วนอีกอัน...
ฉันเอามันเข้ามาในห้อง
ปักเทียนวันเกิด จุดไฟ และร้องเพลงอวยพรวันเกิด
ร้องไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าแกจะได้ยินไหม
ปักเทียนทั้งๆที่รู้ว่าสุดท้ายฉันก้อต้องเป็นคนเป่ามันอยู่ดี
เค้กชิ้นสุดท้ายที่ยังไงฉันก้อต้องกินมันอยู่ดี
แล้วทั้งหมดฉันทำไปเพื่อใครกัน
ถ้าไม่ใช่แก...
เวิ่นมามากพอแล้ว
เอาไว้ปีหน้าฉันจะทำเค้กที่มันยากกว่านี้แล้วกัน
แล้วก้ออร่อยกว่านี้ด้วย ^^
และมันก้อจบลงด้วยดีกับการทำเค้กครั้งแรกของฉัน
เพื่อฉลองวันเกิดของแก
แม่ถึงขนาดซื้อถาดเค้กมาให้ในวันถัดไปอ่ะ
สงสัยจะชอบให้ลูกสาวทำขนม
แกเป็นแรงบันดาลใจของฉันนะ
เป็นกำลังใจให้ฉันต่อสู้กับโยเกิร์ตบ้าๆนั้น 555
มีความสุขมากๆนะ รักมากนะ รักมากๆ รักที่สุดในโลกกว้างนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น